دود شدن بیست میلیارد ریال ناقابل در دعوای شهرداری و شورای تهران

مردم تهران که با فشار دوچندان از ترافیک پایان سال 86، تنگناهای ناشی از ایجاد و احداث پل روگذر BRT در خیابان آزادی در تقاطع آذربایجان و بهبودی را نیز تحمل کردند، هم‌اکنون باید تنها هزینه دو میلیارد تومانی آن را بپذیرند، بدون آن‌که پلی احداث شده باشد.

به گزارش خبرنگار «تابناک»، شهرداری تهران در روزهای پایانی سال برای حل مشکل ترافیک خیابان آزادی در تقاطع آذربایجان و بهبودی، اقدام به احداث پل روگذر برای رفت‌وآمد اتوبوس‌های BRT کرد تا مردم پس از پایان تعطیلات یا دست‌کم در ماه‌های نخست سال 87، به راحتی از تقاطع گذر کرده و شاهد ترافیکی روان باشند.
اما پس از پایان تعطیلات، در نهایت ناباوری، نه اثری از پل بود و نه ادامه فعالیت عمرانی و هر آنچه که نصب و آماده شده بود از جمله پایه‌های پل، جمع‌آوری شده و خیابان به حالت پیش از آغاز فعالیت احداث پل بازگشته بود.

این در حالی است که مسئولان اجرایی شهرداری، به طور رسمی هزینه ریالی در این عملیات را بیست میلیارد ریال اعلام نمودند و همه هزینه‌ها که از بیت‌المال صرف شده بود، به خاطر اختلافات درونی و ناهماهنگی بین اعضای شورای شهر و شهرداری تهران از بین رفت.

سیامک عطایی، مدیر نظارت ابنیه شهرداری تهران، از یک سو گفت: شورای شهر برای احداث این پل ردیف بودجه در نظر گرفته بود. حال آن‌که وی تأکید می‌کند که این پل فاقد مصوبه و مطالعات کارشناسی بوده است.

عطایی ادامه داد: شورای اسلامی شهر تهران، به این علت که با احداث این تقاطع، دید میدان آزادی تهران از بین می‌رود، جلوی این کار را گرفت، حال آن‌که در همین مسیر، پنج پل عابر پیاده قرار دارد که ارتفاع آنها بیش از 8 متراست و این پل، تنها 7 متر بود.

حمزه شکیب، رئیس کمیسیون فنی و عمرانی شورای اسلامی شهر تهران، نیز در گفت‌وگویی اعلام کرد: با احداث این تقاطع، دید میدان آزادی تهران از بین می‌رود و از سویی احداث تقاطع کمکی به حل ترافیک تقاطع خیابان آزادی ـ بهبودی نکرده و تنها راه را برای اتوبوس‌های تندرو باز کرده است.

شکیب گفت: شورای اسلامی شهر تهران نیز با توجه به وضعیت موجود، از شهرداری تهران خواست تا روند احداث این تقاطع را متوقف کرده و گزینه‌های دیگری را برای کاهش ترافیک آن منطقه اجرا کند.

آنچه بسیار روشن است، اختلاف نظر شورای شهر تهران با شهرداری تهران است که این بلا را بر سر بیت‌المال آورده و نکته مهمی که فراموش شده، از بین رفتن بیست میلیارد ریال از سرمایه مردم تهران در مدت حدود یک ماه است که به راحتی مسئولان امر از کنار آن گذشتند.

در این بین، از یک سو شهردار تهران باید سکوت را شکسته و توضیح دهد بنا بر مصوبه کدام جلسه شورای اسلامی شهر تهران و کدام ردیف بودجه‌ای، این اقدامات انجام گرفته و اگر مصوبه شورا را داشته،‌ چرا دفاع نکرده و پروژه را ادامه نداده است؟

شورای اسلامی شهر تهران نیز باید توضیح دهد در مدت اجرای پروژه و تحمیل دو میلیارد تومان هزینه به شهر تهران کجا بوده تا از اجرای آن جلوگیری کند؟ آیا نمی‌توانست زودتر از این و در آغاز احداث، نظر خود را به شهرداری تهران بقبولاند؟