درآمدهای نفتی

این مطلب دوبار در وبلاگ بلاگفا درج شده است اکنون در بلگ اسکای درج می کنم. امیدوارم با نظراتتان راهنمای ما باشید.مایلیم که این مطلب را تا آخر ادامه دهید. مطلبی است که می تواند بسیاری از حقایق را برایمان روشن کند.

بسیاری از مردم در این اندیشه اند که چگونه کشوری همچون کویت می تواند درآمدهای نفتی خود را بین مردم تقسیم کند، اما دولت ما از پرداخت این پول امتناع می کند؛ و یا اینکه چگونه در دوران محمدرضا پهلوی کشور در ارزانی کامل بود و اکنون در گرانی بسر می برد. اما در این میان هیچ کس به بررسی کامل در مورد درآمدهای نفتی نپرداخت و جوابهایی در خور داده نشد. هر چند دست چندین مسئول نیز به رشوه خواری در این مورد دراز است و مبالغ هنگفتی را در این مورد و حتی قاچاق سوخت در حال بلیعیدن هستند، اما هیچ کس به آمار و ارقامی جالب که می توانست جوابگوی بسیاری از سوالات و ابهامات در این مورد باشد، نپرداخت. هر چند مسایل مهم دیگری نیز در این راه وجود داشت، که بیان آنها نیز شیرین خواهد بود.

ما در این مقاله سعی نموده ایم که به مورد اساسی که تا حال به آن کمترین توجه شده است بپردازیم. البته مورد دوم که بحث گرانی است را بدون آمار و ارقام مورد نقد و بررسی قرار خواهیم داد.

دوران قبل از انقلاب اسلامی، یعنی زمان محمدرضا پهلوی دورانی بود که مردم در آن زمان با ارزانی بی حدی روبرو بودند. همه می دانیم که جمعیت ایران در این دوره چیزی حدود ۳۵ میلیون نفر بود، و ایران چیزی در حدود ۶ میلیون بشکه نفت در روز صادرات داشت. در آن زمان نفت بشکه ۲۷ دلار داد و ستد می شد که به عبارتی سرانه هر ایرانی در روز برابر بود با۶/۴ دلار. و البته این در زمانی بود که کشورهای عربی با اسرائیل وارد جنگ شدند و به خاطر حمایت کشورهای صنعتی از اسرائیل از صدور و فروش نفت خودداری نمودند؛ بنابراین دولت ایران وقت را مغتنم شمرد و به صادرات بی رویه نفت پرداخت و غیر سهمیه ۶ میلیون بشکه ای در روز، به صادرات چندین میلیون بشکه نفت در روز به صورت اضافه نیز روی آورد و با این رویه توانست مبالغ زیادی را به اقتصاد این مملکت تزریق نماید. اما در بعد از انقلاب صادرات ما به ۳ میلیون بشکه نفت در روز کاهش یافت،- که البته نباید از بی کفایتی برخی مسئولان غافل شد- و در عین حال جمعیت ایران به تدریج افزایش یافت. و جالبترین نکته در این میان آغاز ناگهانی جنگ ایران و عراق بود. جنگی که به غیر از خرابیها، باعث گردید بسیاری از مبالغ صادرات نفتی ما صرف خرید تسلیحات نظامی گردد.- یادمان باشد که در این دوره صادرات ما به صورت کژ دار و مریض اداره می شد، زیرا جنگنده های دشمن بسیاری از نفتکش ها و پالایشگاههای نفتی ما را مورد هدف قرار داده بود-. اما مسئله مهم، پس از اتمام جنگ ایران و عراق بود. زیرا در این زمان جمعیت ایران به چیزی حدود ۵/۲ برابر افزایش یافت. و اکنون که حدود ۱۸ سال از جنگ ایران و عراق گذشته، جمعیت ایران به ۸۰ میلیون نفر افزایش یافته است. حال که جمعیت ایران افزایش یافته، قیمت هر بشکه نفت ایران به ۶۸ دلار رسیده است. حال اگر بخواهیم سرانه روزانه مردم از سهم نفت را بررسی نماییم، سرانه این کشور با توجه به صادرات ۳ میلیون بشکه نفت در روز چیزی حدود ۵۵/۲ دلار خواهد بود. توجه کنید که در دوران محمدرضا پهلوی سرانه ما طبق حساب بالا ۶/۴ دلار در روز بوده که اکنون با توجه به نرخ رشد جمعیت و نیز کسر شدن صادرات نفت حدود ۰۵/۲ دلار کسر شده است. به این موارد

 ۱- سکون اقتصادی ایران در زمان وقوع انقلاب بخاطر نشان دادن به عدم حمایت از شاه تا سرنگونی او که بیشتر منجر به تعطیلی مغازه ها، کارخانجات، ادارات دولتی و غیره شد.

 ۲- خرابیهای جنگ تحمیلی

 ۳- پیشرفت تکنولوژی که باید کشورمان نیز به واردات آن نیز مبادرت می ورزید

۴- قاچاقچیان سوخت؛ اضافه گردد.

اکنون بی انصافی است که ناگهان بخواهیم همه تقصیرات را به گردن دولت بیاندازیم و اگر بخواهیم بدون حب و بغض نیز به این مسئله نگاهی بیاندازیم باید به بی کفایتی برخی مسئولین و متاسفانه دست داشتن برخی از مسئولین دیگر در موارد غیر قانونی نیز اشاره کنیم.

اما مسئله گرانی: مسئله که مردم ما را همیشه در نگرانی و تشویش قرار داده است. اما بسیار جالب است که بدانیم که در کشور ما چیزی بنام گرانی وجود ندارد، زیرا با نگاهی به کشورهای حتی صنعتی متوجه خواهید شد که ایران جزء کشورهایی است که ارزانی در آن بیداد می کند. شاید به این موضوع اصلا توجه نکرده باشید، زیرا فشار مشکلات زندگی ممکن است به شما اینگونه القاء کرده باشد که گرانی در کشورمان بیداد می کند، نه ارزانی. پس علت اینکه در کشور ما به قشری بخصوص فشار وارد می شود چیست؟

همانطور که ادعا کردیم که کشورمان کشور ارزانی است، باید بگوییم که در اصل مردم ما قشر کم درآمد هستند، بنابراین این گرانی نیست که به ما فشار اقتصادی وارد می کند، بلکه درآمد اندک است که فشار اقتصادی را به ما تحمیل کرده است. نگویید که چه فرقی بین این دو وجود دارد! زیرا شما محصولی را که با یک قیمت خاص به تولید می کنید، هرگز با قیمتی پایینتر عرضه نخواهید کرد. حال سوالی دارم: چرا هیچ گس در این مملکت نبود که بگوید: آقایان درآمدها را بخصوص در قشر کارمند و کارگر افزایش دهید تا این فشار اقتصادی کم گردد؟